Иди Қурбон, ки бо номи Қурбон маъруф аст, яке аз муҳимтарин ҷашнҳо дар тақвими исломӣ аст. Он ба ёдоварӣ аз омодагии Иброҳим (а) барои қурбонии писараш ҳамчун итоат ба Худо ёдовар мешавад. Аммо пеш аз он ки ӯ қурбонӣ кунад, Худо ба ҷои он як қӯчқор дод. Ин достон як ёдоварии тавоно аз аҳамияти имон, тоъат ва қурбонӣ дар суннати исломист.
Иди Қурбон дар тақвими қамарии исломӣ дар рӯзи даҳуми моҳи дувоздаҳуми қамарӣ таҷлил мешавад. Ин ба анҷом расидани зиёрати Макка, муқаддастарин шаҳри Ислом аст ва замоне аст, ки мусулмонони саросари ҷаҳон барои адои намоз, тафаккур ва таҷлил ҷамъ меоянд. Ин ид низ ба анҷоми ҳаҷҷи солона рост меояд ва барои мусалмонон замоне аст, ки аз озмоишҳо ва пирӯзиҳои ҳазрати Иброҳим ёд кунанд.
Яке аз ойинҳои марказии иди Қурбон қурбонии ҳайвон ба мисли гӯсфанд, буз, гов ё шутур мебошад. Ин амал рамзи омодагии Иброҳим барои қурбонии писараш буд ва нишонаи тоъату итоъат ба Худо буд. Гӯшти ҳайвони қурбонӣ ба се қисм тақсим мешавад: як қисмаш ба мискинону бенавоён дода мешавад, қисми дигараш ба хешу табор ва дӯстон тақсим карда мешавад ва қисми боқимонда барои истеъмоли худи аҳли оила нигоҳ дошта мешавад. Ин амали мубодила ва саховатмандӣ як ҷанбаи бунёдии Иди Қурбон буда, ёдоварӣ аз аҳамияти хайрхоҳӣ ва ҳамдардӣ нисбат ба дигарон аст.
Мусулмонон дар рӯзи Иди Қурбон ба ҷуз қурбонӣ намоз мехонанд, андеша мекунанд, ҳадя ва салом мегӯянд. Вақти он аст, ки оилаҳо ва ҷамоатҳо якҷоя ҷамъ шаванд, робитаҳоро мустаҳкам кунанд ва барои баракатҳои гирифтаашон миннатдорӣ баён кунанд. Ид барои мусалмонон низ фурсате аст, то истиғфор ҷӯянд, бо дигарон муросо кунанд ва тааҳҳудоти худро барои зиндагии шоиста ва наҷиб тасдиқ кунанд.
Фиристодани салавот дар иди Қурбон на танҳо нишонаи хайрхоҳӣ ва меҳру муҳаббат, балки василаи таҳкими бародарию бародарӣ дар ҷомеаи мусалмонон аст. Ҳоло вақти он аст, ки ба онҳое, ки худро танҳо ҳис мекунанд ё ба дастгирӣ ниёз доранд, муроҷиат кунед ва ба онҳо хотиррасон кунед, ки онҳо аъзои арзишманд ва азизи ҷомеа мебошанд. Мусулмонон бо фиристодани дуруд ва орзуҳои нек, метавонанд дар ин замони махсус рӯҳияи дигаронро боло бардоранд ва мусбат ва хушбахтиро паҳн кунанд.
Дар ҷаҳони ба ҳам алоқаманди имрӯза анъанаи хайру баракат ва таманниёти нек дар иди Қурбон шаклҳои нав касб кардааст. Бо пайдоиши технология ва васоити ахбори иҷтимоӣ, мубодилаи шодии идҳо бо дӯстон ва оилаи наздик ва дур аз ҳарвақта осонтар аст. Аз ирсоли паёмҳои самимӣ тавассути матн, почтаи электронӣ ё платформаҳои шабакаҳои иҷтимоӣ то зангҳои видеоӣ бо наздикон, роҳҳои бешумори пайвастшавӣ ва изҳори муҳаббат ва баракатҳо дар рӯзҳои иди Қурбон мавҷуданд.
Гузашта аз ин, амали фиристодани салавот ва орзуҳои нек дар рӯзи иди Қурбон аз доираи ҷомеаи мусалмонон фаротар аст. Ин як фурсатест барои мардуми ҳама дин ва миллатҳо дар рӯҳияи ваҳдат, ҳамдардӣ ва ҳамдигарфаҳмӣ ба ҳам меоянд. Шахсоне, ки ба ҳамсояҳо, ҳамкорон ва ошноён бо сухан ва имову ишораи нек муроҷиат мекунанд, метавонанд дар дохили ҷомеаи худ, новобаста аз тафовути мазҳабӣ ҳисси ҳамоҳангӣ ва некиродаро инкишоф диҳанд.
Дар ҳоле, ки ҷаҳон бо мушкилот ва номуайянӣ мубориза мебарад, амали фиристодани баракатҳо ва орзуҳои нек дар рӯзи иди Қурбон муҳимтар мешавад. Он ҳамчун ёдрас кардани аҳамияти ҳамдардӣ, меҳрубонӣ ва ҳамбастагӣ ва қудрати робитаҳои мусбӣ барои баланд бардоштани рӯҳҳо ва ба ҳам овардани одамон хидмат мекунад. Дар замоне, ки бисёриҳо метавонанд худро дар танҳоӣ ё афсурда ҳис кунанд, амали оддии фиристодани баракатҳо ва орзуҳои нек метавонад дар равшан кардани рӯзи касе ва паҳн кардани умед ва мусбат таъсири мусбат расонад.
Хулоса, таҷлил аз Иди Қурбон ва фиристодани фотиҳа як анъанаи қадимист, ки дар эътиқоди исломӣ аҳамияти густурда дорад. Ин замонест, ки мусалмонон ҷамъ омада, намоз мегузоранд, андеша мекунанд ва ҷашн мегиранд ва садоқати худро ба имон, тоъат ва шафқат нишон медиҳанд. Идомаи хайру баракат ва орзуҳои нек дар рӯзи иди Қурбон як роҳи муассири паҳн кардани шодӣ, муҳаббат ва мусбат ва таҳкими пайвандҳои ҷомеа ва ҳамбастагӣ мебошад. Ҳангоме ки ҷаҳон бо мушкилот мубориза мебарад, рӯҳияи иди Қурбон ба мо арзишҳои пойдори имон, саховатмандӣ ва некиродаро хотиррасон мекунад, ки метавонад одамонро ба ҳам наздик созад ва дар маҷмӯъ башариятро боло барад.
Вақти фиристодан: июл-05-2024